Nederland staat in de wereldwijde top 10 van het beste onderwijs volgens de OESO. Een goed begin is het halve werk. De jeugd heeft de toekomst. Zomaar een aantal kreten die me rond 5 oktober 2017, Dag van de Leraar, te binnen schieten.
In plaats van onze leraren in het basisonderwijs op deze dag te bedanken, zien we ze in grote getale afreizen naar Den Haag om hun stem via ‘PO in Actie’ kracht bij te zetten. Persoonlijk ben ik geen voorstander van stakingen, maar ik wil het beste voor mijn kinderen. Dus ook het beste onderwijs!
Ik probeer daaraan bij te dragen en heb zitting in de Medezeggenschapsraad van de basisschool van mijn kinderen. En daar hoor ik over de ambities die het schoolteam heeft om het beste uit alle kinderen te halen. Dag in dag uit. Om kinderen klaar te stomen voor de moderne maatschappij. Open, kritisch, bewust. En die ambities worden gestapeld op alle verplichte nummers van taal en rekenen, die er sowieso dagelijks al op het programma staan.
En spelling volgens het woordenboek. Maar het lijkt alsof er één woord in dat woordenboek niet voor komt: klagen. Elke leraar vervult het beroep vanuit een soort overtuiging, een roeping. Uit liefde voor het vak. Uit liefde voor ons aller kinderen.
Ongeacht de uitkomsten en gevolgen van deze staking, zo rond deze Dag van de Leraar wil ik alleen mijn dankbaarheid uiten. Voor alles wat zij elke dag weer bijdragen aan onze (toekomstige) maatschappij: Leraren bedankt!
Niels Verwers