Voor een forensendorp met gemeenschapszin
Na 12 jaar neemt Willem Joosten afscheid als raadslid. Uitgekeken op de Leiderdorpse politiek is hij allerminst. Integendeel. Als de VVD na de verkiezingen weer in het college komt, hoopt hij op een benoeming als wethouder. ,,Ik heb een voorkeur voor tastbare resultaten.”
Wat trekt je aan in de lokale politiek?
Ik ben begaan met alles wat er gebeurt in mijn leefomgeving. Om dezelfde reden zetten veel mensen zich in als mantelzorger of als vrijwilliger bij een vereniging. Ik vind de politiek leuker dan een voetbalwedstrijd vanwege de diversiteit van onderwerpen en de contacten met mensen. Het is een beetje een uit de hand gelopen hobby. Vergaderen vind ik nooit saai, nee. Door goed te luisteren doe je veel kennis op. En als raadslid heb je meer invloed dan veel mensen denken. Het is ook wat je er zelf van maakt. Ik ben erg van het persoonlijk contact; dat is ontzettend leuk en inspirerend.
Wat is het grote verschil met het raadswerk nu en toen je begon?
Twaalf jaar geleden was er veel bestuurlijke en maatschappelijke onrust in het dorp. Er liepen nogal wat gerechtelijke procedures tegen de gemeente en met de onderlinge verhoudingen in de raad was het niet best gesteld. Eigenlijk was het hele dorp boos. Een wereld van verschil met nu. We kennen nu continuïteit en stabiliteit. Een groot goed. Want dit klimaat maakt de kans vele malen groter dat we met elkaar in gesprek te blijven en consensus bereiken. Ook bij controversiële projecten zoals De Brede School Oude Dorp en de Brede School West. Het lukt nog niet altijd hoor, maar dit zijn wel mooie resultaten.
Is er nog wel debat in de raad?
Het debat speelt zich vooral af tussen raad en college. Het gebeurt nog niet zoveel dat politieke partijen elkaar aanspreken. Dit heeft ook met persoonlijke voorkeuren en vaardigheden te maken. Ik hou wel van een pittig debat. Af en toe de scherpte opzoeken en verschillen blootleggen, zorgt voor meer helderheid. Daarbij gaat het mij altijd om de inhoud en nooit om de persoon. Ik heb me met veel onderwerpen bezighouden en aardig wat kennis verzameld. Dus die ene collega die in verkiezingstijd opeens mordicus tegen fusie is, terwijl hij zich daar in het verleden veel genuanceerder over uitliet. Dat signaleer ik dan natuurlijk wel.
En nu kies je ervoor om voor een baas te gaan werken?
Haha. Het klopt dat gemeente de baas is van de wethouders. Dat is voor mij als ondernemer wel even wennen. Toch kijk ik uit naar die rolverschuiving van opdrachtgever naar uitvoerder. Nu ben ik een breed inzetbaar raadslid; als wethouder gaat het om inhoud en details. Dicht op de praktijk. Die nieuwe dimensie, dat is voor mij ook de lol ervan. Over mijn portefeuille (als het zover komt) kan ik natuurlijk nog niets zeggen. Maar ik hou van tastbare resultaten. Een accountantsverklaring is belangrijk, maar kan mij niet echt bekoren. Resultaten die zichtbaar zijn voor zowel mijzelf als voor de inwoners wél. En in alle gevallen gaat het om goed schakelen en contact zoeken. Hierin valt nog best wat te verbeteren.
Hoe zou jij Leiderdorp willen omschrijven?
Het Leiderdorp uit mijn jeugd was een klein dorpje met een bijna vanzelfsprekende gemeenschapszin. Nu is het een forensendorp waarin vrijwilligers en verenigingen de gemeenschapszin overeind houden. De menselijke maat is er nog; het is hier goed en gezellig wonen. Om dit te behouden is het belangrijk dat inwoners het gevoel hebben dat ze invloed kunnen blijven uitoefenen op hun woonomgeving. Zodat iedereen zich thuis voelt in Leiderdorp.
[Foto: Willem Joosten]
Dit interview is afkomstig van onze pagina in het Leiderdorps Weekblad: De Blauwe Stier