Om de twee weken ga ik naar de Bloedbank. Ik ben plasmadonor. Dat doe ik al jaren. Maar eind maart, de eerste keer in coronatijd, is het even wennen. Is de Bloedbank wel open? Hoe houd je voldoende afstand? Houden andere mensen zich aan de nieuwe regels? Ja, natuurlijk is de Bloedbank open. Juist nu is bloed en plasma hard nodig.
De vrijwilliger bij de koffie is nu geen gepensioneerde mevrouw, maar een jongeman die normaal leraar aardrijkskunde is op een middelbare school, maar nu geen les meer kan geven. Op deze manier kan hij zich nuttig maken. Ik vind het een mooi voorbeeld van hoe mensen positief omgaan met nieuwe omstandigheden.
Inmiddels zijn we drie maanden verder. De Bloedbank heeft het aantal ligstoelen verminderd, de aantallen donoren zijn hierop aangepast. Nadrukkelijk wordt eenieder verzocht handen te wassen bij binnenkomst en vertrek. De medewerkers lopen inmiddels allemaal met een mondkapje voor. Maar ze zijn nog altijd even hartelijk.
Mijn verdere leefwereld is klein geworden. Ik werk vanuit huis. Ik zie collega's en de gemeenteraad alleen via het scherm en verder onderhoud ik contacten via telefoon, mail en WhatsApp. Ik mis het persoonlijke contact maar besef me dat de wereld er nóg anders uit zou zien wanneer zelfs het internet ineens niet meer zou werken...
Ik voel me onrustig. Omdat de scheidslijn tussen werk, school, gemeenteraad en het leven thuis erg klein is. Het hele leven speelt zich tegenwoordig af op een kleine oppervlakte. En kinderen rennen daar blij dwars doorheen. Al is het natuurlijk heerlijk om de gezichten van je geliefden steeds zo dichtbij te hebben.
Ik lees de laatste maanden meer boeken dan in de afgelopen jaren. En om de twee weken lig ik 'aangelijnd' aan het afname-apparaat van de Bloedbank. Even weg van huis. Met een kop koffie en mijn boek. Voor een goed doel. Ik kan het iedereen van harte aanbevelen!